Paarden Praten!
Na maanden van blessure (Uitgegleden? Trap van Fleur?) en de verhuizing heb ik voorzichtig weer het grondwerk met Jack opgepakt.
Nadat ik vandaag met Fleur in de rijbak had gereden stond Jack al te wachten. Zijn favoriet, het blok, stond in de rijbak en hij vloog er meteen op af.
Na het inzetten van al mijn overredingskracht wilde hij dan toch een beetje in vrijheid werken. Totdat hij er klaar mee was en regelrecht naar het zadel liep. “Nee, Jack, het is warm, te veel vliegen en de vliegenspray is op, en het is misschien toch ook wat te vroeg na je blessure.”
Jack was niet bij het zadel weg te krijgen, hij wilde zelfs niet meer op zijn blok.
Begon het zadel af te likken, ook mijn helm werd afgesabbeld en uiteindelijk stond hij met de singel tussen zijn tanden.
Hij liet zich in vrijheid het zadel opleggen, parkeerde enthousiast in bij het opstapblok en ik was weer eens verbaasd hoe paarden kunnen aangeven wat ze zelf willen. Ik had nooit bedacht dat Jack zo graag zou willen dat we gingen rijden. Hij gaf het ook aan toen hij er wel weer klaar mee was en stapte nog een keer op het blok.
Na een lange krabbel sessie was ík er eigenlijk wel klaar mee. Ik gaf het signaal dat de sessie voorbij was en opende de draad naar het weiland. Toen ik met groot schuldgevoel wegliep stond Jack nog steeds op zijn blok. Gelukkig kon ik hem er van overtuigen om naar het gras te gaan, anders zou hij er misschien nu nog steeds op staan.
Vorig jaar heb ik deelgenomen aan de “Masterson Method” workshop.
